Ասում են հումորը միայն տղամարդկանց համար է, սակայն «Women’s club»- ի գեղեցկուհիները ապացուցեցին հակառակը:
Showbiz.am կայքի հետ զրույցում հաղորդավարուհի, դերասանուհի Մարիա Մաթևոսյանը բացահայտել է նախագծի մասնակիցների «իրական դեմքը», նաև պատմել է այդ ծրագում իր մտավախությունների և աղջիկների «ներքին խոհանոցի» մասին:
«Շատ եմ սիրում հումոր ու ծիծաղ, և ինքս ինձ էլ վերաբերվում եմ հումորով:
Իսկ ինչ վերաբերում է, որ հումորը տղամարդկանց համար է ՝ոչ: Տղամարդկանց հումորում ավելի շատ բան է թույլատրվում, քան կանանց:
Չընդունել այս հումորային ծրագրում մասնակցելու առաջարկը հիմարություն կլիներ. Ես գիտեի, որ այն միանգամից կդառնա սիրելի ու մեծ դիտելիություն կունենա:
Իմ ուժերի վրա վստահ չեմ և ամեն վայրկայն վախենում եմ սխալ խաղալ, ոչ ճիշտ ներկայացնել տեքստը, հուսախաբ անել գործընկերներիս», –խոստովանում է Մաշան:
Շատ ժամանակ հայկական մենթալիտետը սահմանափակում է հումորը, իսկ հանդիսատեսը միանգամից խորշում է 18+ կատակներից:
Բայց արտասահմանյան հումորային հեռուստածրագրերում այդպես չէ: Մաշան փորձել է գտնել դրա պատճառը:
«Մենթալիտետը շատ հարաբերական հասկացություն է:
70-ականներին հայերի մոտ ընդունված էր լսել ջազ, ոչ թե այն սարսափելի ռաբիզը, որը հիմա լսվում է ամեն տեղ:
Եթե 18+ հեռուստածրագրերը ծիծաղելի են, ապա դա շատ լավ է: Իսկ եթե դրանք կեղտոտ են ու զզվելի, ապա երկար ժամանակ չեն մնա հեռուստաեթերում:
Միակ բանը, որով մենք զիջում ենք արտասահմանյան հումորային հեռուստածրագրերին այն է, որ մենք հետաքրքիր ենք միայն հայ հեռուստադիտողին:
Ինչո՞ւ համեմատվել այնպիսի ռուսական ծրագրերի հետ, որոնք արդեն իսկ ցուցադրվում է 15 հանրապետություններում:
Դա նույնն է, ինչ համեմատել Մադոննային և Ալլա Պուգաչովային: Մադոննան համաշխարհային աստղ է, իսկ Պուգաչովան սիրելի է հետխորհրդային ողջ հասարակության համար: Ամեն մեկը հանճարեղ է յուրովի ու հանճարեղ է իր լսարանի համար »,- բացատրում է Մաշան:
Հայ շատ արտիստներ, միգուցե չբավարարվելով իրենց ստացած աշխատավարձով, տարբեր առիթներում հանդիսավարի՝ թամադայի աշխատանք են տանում:
Շատերը կարծում են, որ այդ աշխատանքը արտիստի համար չէ, և այդ քայլին նրանք գնում են միայն կարիքից դրդված, բայց Մաշան այդպես չի կարծում:
«Ես՝ ինքս էլ աշխատում եմ այդ ոլորտում ու շատ եմ սիրում այդ բնագավառը: Եթե այդ աշխատանքը ինձ դուր չգար, ապա ես երբեք չէի զբաղվի դրանով միայն հանուն գումարի: Խղճում են նրանց, ովքեր զբաղվում են այդ գործով միայն գումարի համար, սակայն չեմ քննադատում, որովհետև հայկական թատրոնում աշխատավարձը, իսկապես, ծիծաղելի է:
Ի միջի այլոց՝ թեև ինձ անվանում են դերասանուհի, ես միևնույն է կարծում եմ, որ դերասանի արվեստը տանջալի աշխատանքի, երկար տարիների ուսման ու անդադար փորձերի արդյունք է: Չի կարելի դերասանուհի անվանել և Ռանևսկայային, և ինձ: Պարզապես, իմ բախտը բերել է ունենալ որոշակի ընդունակություններ, բայց ես դերասանուհի չեմ»,- կիսվում է հումորիստը:
«Women’s club» հեռուստածրագրի շրջանակներում մենք շատ ենք հանդիպում վեճերի ու կոնֆլիկտների խաղարկային տեսարանների: Շատերն իսկապես հավատում են, որ նախագծում աղջիկներն ատում են միմյանց ու չեն կարողանում ընդհանուր լեզու գտնել: Սակայն Մաշան շտապեց ցրել այդ կասկածները:
«Դուք չեք հավատա, բայց մեր կոլեկտիվը շատ հաշտ է ու համերաշխ: Մեզ հաճախ կարելի է տեսնել երեկոյան միասին ժամանակ անցկացնելիս:
Ես այնքան եմ «ատում » Տոմային, որ կարող եմ անվանել նրան իմ ամենամտերիմ մարդը, ով իմ մասին գիտի շատ ու շատ գաղտնիքներ»,- անկեղծանում է հումորիստը:
Լավ ճանաչելով հումորային նախագծի իր բոլոր գործընկերներին, Մաշան փորձեց ինչ-ոչ չափով բացահայտել նրանց ՝ յուրաքանչյուրին բնորոշելով մի քանի բառով:
«Լուիզա՝ իմաստուն մայր, Զառա՝ անվիճելի աստղ, Տոմա՝ խելք, պատիվ, խիղճ, Արենա՝ «գեղեցկությունը կփրկի աշխարհը», Սոնա՝ վառ ծաղիկ, Գոռ՝ խորհրդավոր ինտիլիգենտ, Չարենց՝ արժանապատվություն և պարկեշտություն, Գրիգ՝ «չմոտենաս, թե չե կծիծաղեցնեմ», Պոնչ՝ բարի քաղցրիկ»,- կատակելով ասում է Մաշան:
Հումորիստը նաև երջանիկ մայրիկ է և մեծացնում է իր ութամյա որդուն՝ գաղտնի երազելով, որ նա կմեծանա ու կդառնա դիվանագետ, իսկ ապագայի իր ծրագրերի մասին Մաշան երբեք չի խոսում, նա միշտ վախենում է, որ մյուսները կարող են «աչքով տալ»:
Նյութը՝ Տաթևեր Լազարյանի
